Sahiden çok canım yandı...
Ve ben sahiciLik konusunu kafaya taktım..Çok canım yakan bişi vaR hep benim..
Hiç anLayamadıqım, koRktuqum, zaman zaman aLdandıqım, bazen duRduk yeRe suçLandıqım,
ne yapacaqımı şaşıRtan biR şey bu benim için. Yaşadıqımdan beLki, kim oLdukLaRından emin oLduqumu sandıqım
kaç yıLLık insanLaRımın hiç tanımadıqım biReR yabancı oLdukLaRını anLadıqım zamanLaRım oLduqundan beLki.
GeRçekten saRsıLdıqım için beLki de. İnanın ben sahici oLmayan insanLaRdan inanıLmaz çekiniyoRum..
En büyük zaRaRı bunLaRdan alıyoR Ruh, zavaLLı Ruh aptaL oLuyoR ne yapacaqını biLemiyoR,
ne dese seçemiyoR, biR de bakıyoR ki zavaLLı Ruh, kendisi yitiRiyoR sahiciLiqinden...
İyi de ne demek bu bu ?
Ne demek sahiciLik ? Ne demek kendin oLmak ?
Bu kadaR koLay yazıLıveRen biR cümLe, biR öneRme, bu kadaR koLaymı uyquLaRken ?
Sahiden kendisi oLmak ve ruhu özqüR kıLmak için budist oLan, daqLaRa çıkan, safiyete eRişmeye çaLışan doLu insan vaRken
şu dünyada, benim şu iki satıR yazım mı deqiştirecek dünyay ?
HayıR, eLbette hayıR. Ama sadece payLaşmak istedikLeRim vaR, iki kişi biLe inanıRsa bu söLedikLeRime,
bu biLe bence çok şey demektiR. SahiciLik nediR biLiyoRmusunuz ? İçi dışı biR oLmaktıR..
qüçLü oLmaya çaLışmamak, kaRşısına çıkan insanLaRa qöRe müzik zevkini deqiştiRmemek,
deqişmekten koRkmamak,küfüR etmek bazen, cici kızı oynamamak asLında öyLe deqiLken...
Ve sahiciLik düRüst oLmaktıR, heR zaman açık oLmaktıR, söyLeyeceqi ne vaRsa yüzüne pat diye söyLeyebiLmek,
imaLaRdan kaçmaktıR, kapaLı kapıLaR aRdında ayRı hesapLaRdayken diqeRLeRinin yanında
şiRinLik abidesi oLmaya çaLışmamaktıR , yıLLaR sonRa " Ben asLında sana kıRıLmıştım..
Sen bana şunu yapmıştın" deyip Rtada oLmayan biR mevzu için kavqa etmemektiR,
Ya asLında söyLemek ya da susmaktıR ebediyen, zayıfLıkLaRını sakLamamak,
mutsuzken şen kahkahaLaR atmamaktıR, " heRşeyi biLiyoRum ben" havasına ne buqün
ne de yaRın qiRmemek, kRaLdan çok kRaLcı oLmamaktıR...
Yahu mükemmeL oLmak zoRunda deqiLiz ! Hep qüçLü oLmak zoRunda hiç değiLiz !
UtanıLac şeyLeR yapıyoRuz hepimiz ama övünüLecek şeyLerde yapıyoRuz !
Hayatta ihtimaLLeR sonsuzduR !
..sessiz çıqLıkLaR..
Fısıltımda ki o sessiz çığlıklar, haykırışlar..
kimse duymaz bilemez ama içimde bir yerlerde hep bir isyan..
Neden anlamaz beni kimse.. Birini tanımak için onu yaşamak gerekir..
Yaşayın tanıyın beni derim; kaçarlar.. Gidin derim; üzerime gelirler..
Severler beni çok severler ya o yüzden ihanet ederler..
Değer verirler, işte bu yüzden de uzaktadırlar..
off.. kaç gün oldu evden çıkmayalı.. perdelerim kapalı..
Dışarıda daha fazla insana benzeyen tuaf yaratıklar görmek istemiyorum..
İşte bu yüzden balkona bile çıkmıyorum.. Onlarla aynı havayı solumak zararlı bana.
Sesizlik yine çöktü üstüme.. Karanlık yine en derinimden vurmaya başladı..
nefeslerim anlamsız.. Ben dayanamıyorum, kalbim sen bari dayan.
Biri var biliyorum. Biliyorum, anlıyorum ama, Susuyorum, anlatamıyorum.
Aslında korkuyorum..
Ya ben Artık.. oofff... BİLMİYORUM
Yine akşam oldu yine sustu herkez
Şehrin karanlık, sessiz gecelerinde; belki bir ses, bir fısıltı duyarım diye bekliyorum
Ama kendi karanlığımda gittikçe kayboluyorum...
Burası çok kalabalık, burası çok sessiz
İnsanların sahte kahkahaları sağır etti beni
Artık herşeyden kaçyorum
Canlı_cansız tüm bedenlerden nefret ediyorum
Ben ağlamak istemiyorum. Gözyaşlarımın isyanı bunlar.. .. Sensizliğe İsyan
Nereye gitsem sen varsın. geçtiğim sokaklar seni fısıldıyor kulağıma.
Sensizlik ruhumu acıtıyor. Öyle yüzüme bakma!!
Can çekişen bedenim değil, KALBİM.
Beynim ise bozuk bir plak misali seni tekrarlamaktan bıkmıyor.
Ne gariptir ki bana seninle sensizliği yaşatan bu hayat,
şimdi sensizliğimde seni bıraktırmıyor.
Ama artık istemiyorum. Canlı_cansız tüm bedenlerden nefret ediyorum.
Sıkılıyorum artık, bunalıyorum!!
Haykırışlarım sana değil sevgilim, sensizliğime.. Bu yalnızlık beni alıkoyuyor.
İhtiyacım var sana, sevgine, sıcacık yüreğine .. kimse duymaz yalan söyle..
aLINTI